تألیف: حمید وثیق زاده انصاری
منبع: راسخون




 
فنون انگشت نگاری از قرن نوزدهم به بعد در صحنه‌ی جرم مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله در باره‌ی روشهای مختلف انگشت نگاری به صورت مختصر توضیحاتی ارائه می‌گردد. مقاله‌ی زیر را بخوانید . . .
به عبارت ساده، اثر انگشت تصویری است که از سایش شیارهای موجود بر روی انگشتان ایجاد می‌شود. اثر انگشت هر فرد در جهان منحصر به خود او است و در علم پزشکی قانونی مورد بررسی قرار می‌گیرد. اثرات انگشت بر داشته شده با استفاده از هر یک از روشهای انگشت نگاری، در نهایت بررسی شده و در فرایند تعیین هویت یک فرد مورد استفاده قرار می‌گیرند. تاریخچه‌ی انگشت نگاری را می‌توان تا زمان بابلیان و تمدن چینی‌ها جستجو کرد.

روشهای مختلف انگشت نگاری

این فنون از زمان پیدایش در معرض تغییرات بسیاری قرار گرفته‌اند. استفاده از تجهیزات اسکن دیجیتالی به مقایسه‌ی چندین نمونه و در نتیجه شناسایی درست هویت کمک می‌کنند. بیایید پیش از آشنایی با روشهای تعیین هویت توسط اثر انگشت، بر انواع اثرات انگشت نگاهی بیاندازیم. اساساً سه نوع اثر انگشت وجود دارد که عبارتند از: آشکار، پلاستیکی و پنهان یا نا مرئی. اثر انگشت آشکار با مرکب (معمولاً مواد مرطوب) ساخته می‌شود و به راحتی قابل مشاهده است. اثر انگشت پلاستیکی با موادی مانند موم، صابون و غیره به وجود می‌آید. آخرین نوع اثر انگشت پنهان یا نا مرئی نامیده می‌شود. اثراتی را که بر روی یک سطح به وسیله‌ی عرق یا روغن‌های طبیعی به وجود می‌آیند اثر انگشت پنهان می‌نامند. تشخیص اثرات انگشت پنهان بسیار مشکل است.

روش سنتی

در رایج‌ترین روش انگشت نگاری یعنی سنتی اثر انگشت فرد با کمک مرکب نگاشته می‌شود. فشردن انگشتان آغشته به مرکب، بر روی یک صفحه روشی است که با آن اثرات انگشت فرد را به دست می‌آورند.

روش اسکن دیجیتالی

در این روش از یک پد لمسی حساس برای گرفتن اثرات انگشت یک فرد یا مضنون استفاده می‌شود. تصویر اثر انگشت ثبت شده بر روی پد لمسی بعداً به کمک نرم افزار با هزاران تصویر دیگر مقایسه می‌شود و اگر اثر انگشت نظیر یا همانندی در پایگاه داده‌ی رایانه موجود نباشد در سیستم ذخیره می‌گردد.

روش لیفتینگ

در این روش، چربی به جا مانده از دستها به وسیله‌ی پودرهای ساخته شده از پلیمرهای رزینی گرفته می‌شوند. برای دست رسی آسان به فرایند تعیین هویت، از پودرهای تیره بر روی صفحات روشن و بر عکس استفاده می‌شود. به منظور اصلاح (بهترکردن) اثرات انگشت بر روی مواد متخلخل، مواد شیمیایی مانند نین هیدرین مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای قرار دادن شیئی که از محل حادثه برداشته شده است از محفظه‌ی چسب قطره‌ای استفاده می‌شود. چسب موجود در این محفظه‌ها به اثرات انگشت می‌چسبند و در نتیجه آنها را قابل مشاهده می‌نمایند.

روش لیزری

روش لیزری یکی از سودمندترین روش‌ها برای گرفتن اثر انگشت به شمار می‌رود. در این تکنو لوژی انگشت نگاری، می‌توان به وسیله‌ی لیزر اثرات انگشت را از سطوح مختلف بسیاری بر داشت.

انگشت نگاری گلوله

روش انگشت نگاری گلوله از این جهت خاص است که به دست آوردن تصویر از اثر انگشت را حتی پس از پاک شدن آن از سطح مورد تردید ممکن می‌سازد. این روش فعل و انفعالاتی را که بین عرق اثر انگشت و فلز صورت گرفته است تجزیه و تحلیل می‌کند. استفاده از تکنیک‌های پیش رفته‌ی تصویر بر داری از سطح در انگشت نگاری گلوله انجام می‌شوند. روشهای تصویر بر داری از سطح با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی انجام می‌گیرند. این میکروسکوپ می‌تواند از نمونه‌های برنجی انگشت نگاری شده اطلاعاتی را در مقیاس نانو تهیه کند. این اطلاعات به شناسایی شرایطی که می‌توانند باعث اصلاح و ارتقاء طبیعی اثرات انگشت گردند کمک می‌کنند. این تکنیک به عنوان یک روش مطمئن در تعیین هویت از طریق اثر انگشت تلقی می‌شود، چرا که حتی پاک کردن و شستشوی سطح هم نمی‌تواند لایه‌های غده‌ی عرق را کاملاً از بین ببرد.
مفاهیم بسیاری در رابطه با انگشت نگاری موجود است که نیاز به درک دارند. زمینه‌ی تعیین هویت توسط اثر انگشت بسیار تخصصی است. روش‌های مختلف انگشت نگاری که در بالا درباره‌ی آنها توضیح داده شد یک ایده‌ی اجمالی را درباره‌ی چگونگی انجام تحقیقات ارائه می‌دهند.